نخست :هنگامی که به پستی تن میداد تا بلندی یابد

دوم : آنگاه که در برابر از پا افتادگان میپرید

سوم : آنگاه که میان آسانی و دشواری مختار شد و آسان را برگزید

چهارم : آنگاه که گناهی مرتکب شد و با یادآوری اینکه دیگران نیز همچون او دست به گناه میزنند خود را دلداری داد

پنجم : آنگاه که از ناچاری تحمیل شده ای را پذیرفت و شکیبایی اش را ناشی از توانایی دانست

ششم : آنگاه که چهره ای را نکوهش کرد حال آنکه یکی از نقابهای خودش بود

هفتم : آنگاه که آوای ثنا سر داد و آن را فضیلت پنداشت

جبران خلیل جبران